wiersz

Ten blog pzrejdzie totalną metamorfoze jak tylko sformatuje kompa, bo na razie jest tak ochydny ze nie moge na niego patzrec, nie wiem jakim cudem wy mozecie te noty czytac w takich warunkach...Na razie dorzucilam ksiege gosci. Jutro rano ide do poradni i mam gleboka nadzieje że dostane te papiery świadczące o tym że jestem dysortografka, w końcu, po 15 latach dostane żółte papiery :D.
Nabazgralam wczoraj wieczorem wiersza, który mi sie podoba (a to sie zadko zdazra zeby moj wiersz sie mi podobal) dlatego go tu se zamieszcze zaraz... A Winiacz chial zeby napisac cos o nim... Ladne te kawalki co mi wysyłał, chce wiecej, trzymam kciuki za ich kapele i za jego nauke w nowej szkole, i ogolnie to wszystkiego najlepszego dla tego chorego psychicznie czlowieka, ktorego daże dużą sympatią :))).
No a teraz ten wiersz...

"Zagubiona"
W cieniu szarych murów,
W objęciach zimnego, jesiennego wiatru,
W nienaturalnym świetle latarni,
Stoję tak bardzo samotna,
Wsłuchując się w dźwięki miasta które spać powinno,
Chłodny deszcz wraz z łzami
Zmieszany na mej twarzy
Jak na palecie beznadziejnych barw
Obce spojzenia i zagubienie,
Kim jestem? Co tu robię?
Zawsze sama wśród nieznanych kształtów,
Po co to komu?
Po co komu ja?
GR